Volgens het Wetenschappelijk Instituut (WI) van het CDA is het Nederlandse belastingstelsel ongelijk, onredelijk en te veranderlijk. Daarom zullen de onderzoekers vandaag tien voorstellen presenteren om het vertrouwen van burgers en bedrijven in het stelsel te herstellen. Ze stellen onder andere voor de zorg- en de huurtoeslag te vervangen door een korting op de inkomstenbelasting.
Niet kansloos
Het Nederlandse belastingstelsel piept en kraakt al enige tijd. Het dieptepunt werd bereikt met de toeslagenaffaire. Er zijn genoeg positieve intenties binnen de politieke partijen. Zeker nu er Tweede Kamerverkiezingen op komst zijn. Maar de politieke realiteit en de alledaagse praktijk blijken vaak weerbarstiger te zijn dan de fiscale vergezichten, schrijft het FD.
Het WI van het CDA heeft geen alomvattend plan voor belastinghervorming. Wel identificeert het concrete knelpunten. En komt met voorstellen op ze op te lossen. Een deel van de aangedragen oplossingen zijn absoluut niet kansloos. Omdat deze worden onderschreven door meerdere politieke partijen.
Rondpompen
Behalve de vervanging van de zorg- en huurtoeslag mag het mes worden gezet in de talrijke aftrekposten in de winst- of vennootschapsbelasting. Zo moet duidelijker worden waarover bedrijven belasting moeten betalen. Het moet een einde maken aan het rondpompen van belastinggeld. Ook de kinderopvangtoeslag verdwijnt als het aan het WI ligt.
De eigen bijdrage van ouders wordt inkomensafhankelijk. Lage inkomens dragen weinig bij. De nieuwe heffingskortingen mogen er niet toe leiden dat de mensen met lagere inkomens weinig opschieten met een loonsverhoging. Daarom stellen de wetenschappers een zogeheten marginale belastingdruk (de belasting die over de laatst verdiende euro wordt betaald) voor die niet hoger is dan 60%. Nu is dat soms nog 80%.
Ongelijk en onduidelijk
De hoeveelheid fiscale regelingen voor ondernemers moet daarnaast aanzienlijk worden teruggebracht. Het gevolg van deze regelingen is grote verschillen in de belastingdruk tussen bedrijven en sectoren, aldus het rapport. Dat maakt het stelsel ongelijk en vooral onduidelijk, stellen de wetenschappers.
Opvallend is dat het WI het belasten van het werkelijk behaalde rendement op sparen en beleggen laat varen. De onderzoekers kiezen in plaats daarvan voor een vermogensbelasting die het bezit van vermogen belast in plaats van het inkomen uit. Er staat geen tarief in het rapport. De aanbevelingen in het rapport botsen in zekere zin met het pleidooi van het CDA om de fiscale regels minder snel te veranderen, aldus het FD.
